کوچـــــــــه گــــــــــــــــــــرد

روزی که روز نیست تو نیستی میای هم حال موندن روی پاهات را نداری کلا خسته ای .

پدر خسته نباشی !!!!

اگر حالی برایت مانده این را بخوان ....

حالا بریم ادامه مطلب

پدرم خیلی دوستت دارم

روزی که مثل بقیه روزها تو خسته ای و نای راه رفتن نداری 

روزری که با همه سختی ها باید آن را پشت در بگذاری به خانه بیایی (چون روان پزشکان میگویند نباید مشکلات کار را به خانه بیاوریم )

روزی که همه باز آن را فراموش کرده اند و سر آخر برای تلافی تمام زحمات بی پایانت جورابی , زیر پیراهنی و ... چیزی دم و دستی برایت هدیه می آورند ولی تو به هدیه فکر نمیکنی بلکه به شهریه دانشگاه فرزندت فکر میکنی و این هدیه که با همان پول که تو برایش زحمت کشیدی خریده شده و تو میگویی خدا یا شکر چیزی گرانتر نخریدی در این گرانی و خود به کم قانع ای .

من چه بگویم که همه دنیا را برای تو میخواهم اما در توانم نیست که برایت جبران کنم و تو میگویی موفقیتت برایم کافیست ! میدانم که میدانی دوستی ما بیش از یک جوراب چینی است اصلا وقتی درمیمانیم میگویم دوست داشتن را که با هدیه بیان کرد .

ولی خودمان هدیه آنچنانی از تو میخواهیم و همیشه از تو انتظار بهترین را داریم همیشه هم تو مقصری اگر ما پیشرفت نمیکنیم ؟

چرا پدر مرا به فلان کس معرفی نکرد ؛ فلان جا نبرد و فلان ........

و تو نمی گویی شما کی مرا یاد کردید . حالا سالی یک بار یک جوراب تاوان به این سنگینی دارد ؟؟

نخواستیم .

به جان میخری غرولند ما را و همچنان تو را فراموش میکنیم .

حتی بهشت تو را فراموش کرده که تنها زیر پای مادران است و همیشه در آتش سوختی و دم نزدی .

حتی زنان که نعمت گریستن را دارند و تو داری اما استفاده از آن برایت بد است و زشت که یک مرد گریه نمیکند .

پدر تو چگونه دوام آوردی در این دنیا که دهان ما چون بچه های پرستویی کوچک همیشه باز است و اگر عقاب هم به کمک پرستو بیاید هم هرگز سیر نیست و لی تو ما را سی نگاه میداری .

حال با این همه سختی که میکشی آن همه یال و کوپال و کمک و بدبختی که ما را از آب و آتش رهاندی و ما را روانه خانه خود کردی ما برای تو چه کردیم جز اینکه برایت خانه ای بسازیم به نام سالمندان !!!!

تو که ما را سالها تحمل کردی یعنی ما نمیتوانیم تو را ساعتی تحمل کنیم !!!؟؟

مرا برای تمام بدیهایم ببخش ؛ پدر که از جنس نوری و ما دنبال نور تو هستیم و ما را از نور خود محروم مکن .

با همه این حرفها پدر روزی برایت چیزی را که آرزو دارم برآورده میکنم اگر چه تو به آن هم نیاز نداری .

سر آخر به دستان پاک پینه بسته ات که  صبح را به روشنی و شب را به آرامش گره زده میبوسم گرچه لبانم لیاقت آن را ندارد و تو نمیگذاری و مرا در آغوش پر مهرت غوته ور  میکنی .

دوستت دارم پدر